انشاء کودکی در مدرسه

کفتر جلد خونمون ، کفتر خوبو مهربون

کفترخوبو با وفا ، شاهه همه پرنده ها

وقتی میری تو آسمون ، نقطه میشی توی هوا

نگات به دستای منه ، تنت کجا دلت کجا

معلم عزیزمن ، گفته یه انشاء بنویس

از گلای روی زمین ، تا دل ابرا بنویس

چی بنویسم طوقی جونم ، حرفی نمونده واسمون

انشاء که نیست درد دله ، حرفای ساده مشکله

به نام اون خدایی که واسه همه دنیا نفسه ، کاشکی که فردا نرسه

شبای هیچ مسلمونی ، نباشه مثل شبه ما

به آسمون نگاه کنه ، تا صبح دعا دعا کنه

کاشکی که شب سحر نشه ، هیچ کسی دربه در نشه

صاب خونمون فردا نیاد ، اثاثو تو کوچه خیس نریزه با دادو بی داد

اگر که نصف شب بابام بساطشو جم بکنه ، یه ذره ازعربده هاش سرهممون کم بکنه

سیلی تو گوشم نزنه ، وقتی که دل خوشیش کمه

مادربزرگ اگر بازم زیاد دعاکنه برام ، شاید اگر بیشتر از این خدا رو هی صدا کنه

اگه که خواهر کوچیکم ، راه بره بازم بی عصا

طوقی خوبو با وفا ، شاهه همه پرنده ها

قسم به عزت خدا ، می برمت امام رضا

معلمه نگاه میکرد به کاشی روی زمین ، با بغض سردی توصداش

گفت برو بچه جون بشین ، نمره بیست واست کمه

                              فقط تو انشاتو نخون